“Nemos podet dormire sonnos tranchillos finas a cando sas famìlias de aligheresos residentes in cussu palatzu papadu de su fogu un’annu faghet, no ant a agatare sa normalidade e ant a torrare in sa pròpia domo. Est coladu un’annu fatu de burocratzia meda, ma difatis meda prus pagu atzetàbile pro chi est abarradu sena domo. Tèngio àncora s’ammentu de cussa die lègia”.
“Sos interventos immediatos a banda de sos vìgiles de su fogu, cussos de is voluntàrios, de sa parròchia de su Rosario, de s’Amparu tzivile. Una gara a sa solidaridade e a s’acasàgiu chi pro chidas at interessadu aziendas medas, supermercados e simpres tzitadinos, de sa cale S’Alighera podet tzertamente si bantare. Est coladu un’annu e oe prus chi mai serbint tzertesas pro s’arribos chitzo a sa ricualificatzione de s’edifìtziu, a incumentzare de sa netzessària e apretosa missa in seguridade, fintzas pro rèndere decoru a una de sas bias de atzessu de sa tzitade”.
Lu narat su Sìndigu de S’Alighera, Mario Bruno, a distàntzia de un’annu de su fogu chi at bisestradu su palatzu a sas ghennas de sa tzitade.
